گفت : فقيرم .


گفتند : نيستي .


گفت : فقيرم ! باور کنيد .


گفتند : نه ! نيستي .


گفت : شما از حال و روز من خبر نداريد .


و حال و روزش را تعريف کرد . گفت که چه قدر دستهايش خالي است و چه سختيهايي شب و روز مي کشد ولي امام هنوزفقط نگاهش مي کرد .


گفت : به خدا قسم که چيزي ندارم .


گفتند : صد دينار اگر به تو بدهم حاضري بروي و همه جا بگويي که از ما متنفري ؟ از ما فرزندان محمد .


گفت : نه ! به خدا قسم نه .


- هزار دينار ؟


- نه ! به خدا قسم نه .


- دهها هزار ؟


- نه ! باز دوستتان خواهم داشت.


گفتند : چطور مي گويي فقيري وقتي چيزي داري که به اين قيمت گزاف هم نمي فروشي ؟


« چطور مي گويي فقيري وقتي کالاي عشق به ما در دارايي تو هست ؟ »






روايت مردي که به خدمت امام صادق (ع) رسيده بود .